Γυναικοκτονία

Μολονότι οι δικαιωματιστές με το μένος που έχουν υπερβαίνουν πολλές φορές τα εσκαμμένα και γίνονται αντιπαθείς, στην περίπτωση του όρου «γυναικοκτονία», στον οποίο επιμένουν, βρίσκω πως έχουν απόλυτο δίκιο.

Το φαινόμενο δεν είναι φυσικά νέο.  Στην πατριαρχική κοινωνία χιλιετιών, μέσα στην οποία αναπτύχθηκε ο (αρσενικός κατά βάση) πολιτισμός, ο φόνος γυναικών από άνδρες ήταν πάντα κάτι πολύ συνηθισμένο. 

Διάσημοι και ισχυροί άνδρες της Ιστορίας σκότωσαν τις γυναίκες τους και φυσικά έμειναν ατιμώρητοι. Ενδεικτικά ας αναφέρουμε:

Τον Καμβύση Β΄ βασιλιά της Περσίας.

Τον Πτολεμαίο ΙΑ΄, βασιλιά της Αιγύπτου.

Τον Ηρώδη τον Μέγα, βασιλιά της Ιουδαίας.

Τον Ρωμαίο αυτοκράτορα Τιβέριο.

Τον Ρωμαίο αυτοκράτορα Νέρωνα.

Τον Ερρίκο Η΄, βασιλιά της Αγγλίας.

Και ας μην παραλείψουμε να αναφέρουμε εδώ και τον δικό μας Ηρώδη τον Αττικό που έβαλε να κλωτσήσουν τη γυναίκα του, την Ασπασία Αννία Ρήγιλλα, όταν ήταν στον όγδοο μήνα της εγκυμοσύνης της, με αποτέλεσμα η γυναίκα να πεθάνει.

Εννοείται ότι γυναίκες χαμηλότερων κοινωνικών στρωμάτων σκοτώνονταν πολύ πιο συχνά στο παρελθόν από τους συζύγους, τους εραστές ή και από τυχαίους άνδρες και αυτό ήταν κάτι που είχε περάσει στην κανονικότητα της καθημερινής ζωής της εποχής. Αν καμιά φορά συνέβαινε το αντίθετο, η γυναίκα δηλαδή να σκοτώσει τον άνδρα, αυτό εθεωρείτο μέγα σκάνδαλο και η δολοφόνος στιγματιζόταν, η κοινωνία αγανακτούσε, ο κόσμος θύμωνε.

Δεν έχουν αλλάξει και πολλά πράγματα στην εποχή μας. Και σήμερα οι άνδρες σκοτώνουν γυναίκες, ενώ αντίθετα σπάνια οι γυναίκες σκοτώνουν άνδρες.

Τα κίνητρα μιας γυναικοκτονίας μπορεί να είναι ποικίλα, αλλά στην ουσία είναι ένα: ο δολοφόνος αισθάνεται ακόμα κυρίαρχος άνδρας, βλέπει τη γυναίκα υποτιμητικά, τη θεωρεί αντικείμενο των προσωπικών του σεξουαλικών ή άλλων επιθυμιών, αδιαφορεί για την προσωπικότητά της, την ακεραιότητά της και εν τέλει και για τη ζωή της.

Η κακοποίηση γυναικών από τους άνδρες είναι ένα παγκόσμιο φαινόμενο που δυστυχώς ούτε οι σύγχρονες πολιτισμένες χώρες μπόρεσαν να εξαλείψουν. Παντού σε όλο τον κόσμο άνδρες κακοποιούν γυναίκες με διάφορους τρόπους που φτάνουν συχνά και μέχρι τον φόνο.

Το κοινωνικό και μορφωτικό επίπεδο του άνδρα δεν παίζει κανένα ρόλο σε μια γυναικοκτονία. Φόνοι γυναικών διαπράττονται σε όλα τα κοινωνικά στρώματα και για περίπου τις ίδιες αιτίες:   

1) Γιατί γεννήθηκε κορίτσι και όχι αγόρι, γιατί δεν δόθηκε η προίκα που είχε συμφωνηθεί ή για λόγους τιμής, Δεν ισχύει πια στις προηγμένες χώρες, αλλά στις υπόλοιπες είναι ένα καθημερινό έγκλημα.

2) Απαλλαγή της συζύγου για να ζήσει ο δολοφόνος με την ερωμένη του ή για να καρπωθεί την περιουσία της ή να πάρει χρήματα από την ασφάλεια ζωής που έχει κάνει.

3) Φιλονικία με τη σύζυγο ή την ερωμένη που έβγαλε τον δράστη εκτός των ορίων του.

4) Άρνηση της γυναίκας να συνευρεθεί σεξουαλικά με κάποιον, με τον οποίο έχει μια απλή γνωριμία.

5) Επίθεση και βιασμός άγνωστης γυναίκας που όμως αντιστάθηκε, με αποτέλεσμα ο δράστης να την σκοτώσει πάνω στη μανία του.

6) Φόνος άγνωστης συνήθως γυναίκας προσχεδιασμένος από τον δράστη που θέλει να σκοτώσει και να κακοποιήσει σεξουαλικά το θύμα του.

Δύο παράγοντες βλέπω να κινούν τον άνδρα στη γυναικοκτονία:

1)  Η αρχέγονη επιθετική τάση που κληρονομεί από τους άρρενες προγόνους του. Είναι μια βαριά κληρονομιά, μια φυσική ορμή που δύσκολα αναχαιτίζεται ακόμα και στην ειρηνική εποχή μας, εφόσον όλο το παρελθόν μας είναι φορτωμένο από πράξεις βίας, πολέμου, συγκρούσεων, φόνων και θανάσιμου ανταγωνισμού μεταξύ ανδρών για την εξουσία.

2) Η εκ φύσεως επιθετική σεξουαλική συμπεριφορά του άνδρα που λόγω τεστοστερόνης δυσκολεύεται πολύ να συγκρατήσει τις ορμές του σε ορισμένες περιπτώσεις.

Αν προσθέσουμε σε αυτά την πρωτόγονη για κάποιους αίσθηση της  κυριαρχίας του άνδρα επί της γυναίκας και την απουσία ενσυναίσθησης, τότε έχουμε μπροστά μας έναν υποψήφιο γυναικοκτόνο.

Ευτυχώς όλοι οι άνδρες δεν είναι ίδιοι. Ή, για να το πούμε καλύτερα, οι περισσότεροι άνδρες γνωρίζουν τα όριά τους και έχουν αυτοέλεγχο. Θεωρώ μάλιστα εκπληκτικό ότι η συντριπτική πλειοψηφία των ανδρών, τουλάχιστον στις ανεπτυγμένες χώρες, σέβεται τις γυναίκες και συμμορφώνεται με τις ηθικές επιταγές του καιρού μας, μολονότι η φύση τους είναι βίαιη - και σ’ αυτό δεν φταίνε εννοείται αυτοί.

Κάποιοι ωστόσο δεν μπορούν να ελέγξουν την επιθετική και σεξουαλική ορμή τους. Αυτοί θα κακοποιήσουν τη γυναίκα που θα πέσει στα χέρια τους και κάποιοι, ακόμα λιγότεροι, θα τη σκοτώσουν. Λιγότεροι μεν αλλά αρκετοί για να συνεχίζεται στους αιώνες αυτό το αποτρόπαιο φαινόμενο, ο φόνος γυναικών από άνδρες, η γυναικοκτονία. 

Χώρες με τα μεγαλύτερα ποσοστά γυναικοκτονιών παγκοσμίως:

 Ευρωπαϊκές χώρες με τα μεγαλύτερα ποσοστά γυναικοκτονιών :

Έχετε ποτέ ακούσει γυναίκα να επιτίθεται σε άνδρα, να τον βιάζει και μετά να τον σκοτώνει; Δεν έχετε ακούσει και ούτε θα ακούσετε ποτέ. Αυτό δεν οφείλεται στο ότι είναι δύσκολο να τα βάλει η γυναίκα με κάποιον που σωματικά είναι πιο δυνατός. Αν ίσχυε κάτι τέτοιο, τότε οι υποτιθέμενες ανώμαλες γυναίκες θα επετίθεντο σε νεαρά αγόρια και θα τα σκότωναν πολύ εύκολα. Αλλά τέτοιου είδους ψυχοπάθειες δεν έχουν οι γυναίκες.

Υπάρχουν φυσικά και οι φόνισσες. Συνήθως είναι αυτές που σκοτώνουν τον άνδρα που τους έχει κάνει μαρτύριο τη ζωή και δεν έχουν άλλο τρόπο να ξεφύγουν. Αλλά αυτές είναι ελάχιστες.