Οι ημέρες των παθών

Μεγάλη Δευτέρα

Μαζεύω τις εκκρεμότητές μου, τις ταξινομώ, πρέπει να τις τακτοποιήσω τώρα αμέσως, το αργότερο μέχρι την Πέμπτη. Κάποιες που δεν είναι επείγουσες τις αφήνω για την επόμενη εβδομάδα, μάλλον τη μεθεπόμενη, γιατί την επόμενη πέφτει στη μέση η Πρωτομαγιά, άρα κι αυτή η δεύτερη εβδομάδα θα κυλήσει σε αργία ολόκληρη. Μικρός πανικός.

Μεγάλη Τρίτη

Τελειώνουν τα φάρμακά μου. Να προλάβω να πάρω καινούργια από το φαρμακείο, μη βρεθώ χωρίς αυτά μέσα στις αργίες. Να τηλεφωνήσω σε δυο-τρεις γιατρούς. Θα τους προφτάσω υποθέτω, πριν εξαφανιστούν.

Μεγάλη Τετάρτη

Έχω πρόβλημα με τον οφθαλμίατρο, δεν απαντά στο τηλέφωνο και το ένα μάτι μου δακρύζει συνέχεια, έχει πρηστεί το βλέφαρό μου, παραμορφώνομαι. Έτσι παραμορφωμένη θα τη βγάλω αυτές τις δύο εβδομάδες.

Μεγάλη Πέμπτη

Ραντεβού με τον εκδότη μου. Μετά πρέπει να ψωνίσω τις προμήθειές μου, γιατί από αύριο όλα θα είναι δύσκολα. Θα είναι και παράξενα, μια ατμόσφαιρα που με αναστατώνει δυσάρεστα.

Μεγάλη Παρασκευή

Να βγω έξω ή να κάτσω σπίτι μου; Κανονικά πρέπει να βγω να περπατήσω, κοντεύω να πάθω αγκύλωση από την ακινησία. Και να πάρω τσιγάρα για πέντε μέρες καλού κακού. Είναι κι αυτή η ατμόσφαιρα που, έτσι και βγω, θα πέσει πάνω μου σαν λαίλαπα.

Μεγάλο Σάββατο

Τι τρώμε σήμερα; Σύμφωνα με το πρόγραμμα της διαιτολόγου πρέπει να φάω ψάρι. Μπα, πού να βρω τέτοια μέρα να παραγγείλω ψάρι… Θα βράσω ρύζι και θα ανοίξω μια κονσέρβα τόνο. Να προσέξω το βράδυ στην τηλεόραση μην πέσω σε τίποτα ψαλμωδίες και τέτοια. Κάποια ταινία θα έχει η δορυφορική. Μέσα όλη τη μέρα.

Κυριακή (του Πάσχα)

Μέσα όλη τη μέρα. Στο φέις μπουκ η κατάσταση είναι αφόρητη. Από την Κυριακή των Βαΐων έχει αρχίσει αυτό το βιολί. Δεν βρίσκω τίποτα ενδιαφέρον. Καλύτερα να χαζέψω στην τηλεόραση. Τη δορυφορική εννοείται, γιατί τα ελληνικά κανάλια είναι κι αυτά μες στην καλή χαρά με το αναπάντεχο γεγονός που συμβαίνει κάθε χρόνο. Έφτιαξα φακές και έφαγα. Με λίγο λάδι εννοείται, κάνω δίαιτα. Έφαγα και λίγη φέτα.

Δευτέρα (του Πάσχα)

Μέσα όλη τη μέρα. Πού στην οργή να πάω να βολτάρω σε μια πόλη έρημη και κατάκλειστη; Δυο τρεις μού τηλεφώνησαν για τα χρόνια πολλά, επίσης, είπα, και άντε αφήστε με στην ησυχία μου, έχω ήδη πολλά χρόνια στην πλάτη μου, η ευχή σας περισσεύει. Μπήκα λίγο στο φέις μπουκ και βγήκα τρέχοντας. Ανυπόφορη η κατάσταση. Τηλεόραση. Μ’ αρέσουν πολύ τα ντοκιμαντέρ με τα άγρια ζώα που δείχνει η δορυφορική. Και τα αληθινά εγκλήματα με τους σίριαλ κίλερς. Σήμερα το μενού έχει μακαρόνια με τυρί και σαλάτα.

Τρίτη

Αποφάσισα να βγω. Κάπως θα έχουν καταλαγιάσει τα πράγματα. Θα πάρω γάλα από το μίνι μάρκετ της γειτονιάς μου και δυο σουβλάκια καλαμάκι από το σουβλατζίδικο. Μαζί με μια μερίδα χόρτα. Ελπίζω να είναι ανοιχτό. Αν όχι, θα φάω πάλι σαλάτα με κανένα αυγό και τυρί.

Τετάρτη

Άλλος χαμός πάλι σήμερα με την Πρωτομαγιά. Θα μείνω μέσα. Έχω κάτι κατεψυγμένα λαχανικά, θα τα βγάλω να τα μαγειρέψω. Οι εκκρεμότητές μου περιμένουν. Ας κάνω υπομονή. Από την άλλη εβδομάδα όλα θα μπουν στον ρυθμό τους και θα κάνω τις δουλειές μου.

Πέμπτη

Σήμερα ανυπερθέτως θα βγω και θα περπατήσω. Σκούριασα τόσες μέρες στην ακινησία. Να πάω να πληρώσω και το λογαριασμό του τηλεφώνου. Ο  κόσμος δείχνει κανονικός αν και κάπως ράθυμος. Εγώ πάλι όχι. Ζωντάνεψα κι έχω διάφορα να κάνω. Τι έγινε αυτός ο οφθαλμίατρος, ζει; Πρέπει να του τηλεφωνήσω. Κυκλοφορώ με πρησμένο μάτι.

Παρασκευή

Άντε πάλι, Σαββατοκύριακο προ των πυλών, όλα κλειστά. Να πάω στο σούπερ μάρκετ να ψωνίσω. Τσιγάρα μην ξεχάσω. Και καφέ, θέλω και καφέ. Πέφτουν και κάτι τηλέφωνα από φίλους. 
«Πώς πέρασες;»

«Καλά, μια χαρά. Εσείς;»

«Ε, ξέρεις τώρα, τα συνηθισμένα».

«Άντε και του χρόνου λοιπόν».