Σεξουαλική παρενόχληση. Ναι μεν αλλά…

Ήμουν περίπου δέκα πέντε χρονών, όταν βόλταρα με τις φίλες μου σε ένα κεντρικό δρόμο της πόλης και κάποια νεαρά αγόρια υπακούοντας στα ήθη και έθιμα της εποχής μάς πήραν από πίσω πετώντας μας κάθε τόσο κι από ένα ερωτικό κάλεσμα.

Τα αγόρια δεν μας κίνησαν κανένα ενδιαφέρον, άρα αυτό που έκαναν ήταν ενοχλητικό. Κάποια στιγμή λοιπόν, αφού αυτά δεν έλεγαν να ξεκολλήσουν, σταμάτησα, γύρισα προς το μέρος τους και τους είπα πολύ φιλικά: «Παιδιά, άδικα μας ακολουθείτε, χάνετε την ώρα σας. Δεν έχουμε διάθεση για παρέα». Τα αγόρια δεν είπαν τίποτα. Έκαναν στροφή και χάθηκαν.

Κάπως έτσι ξεκαθάριζα τους λογαριασμούς μου στα χρόνια που ακολούθησαν με όσους ήθελαν να κάνουν παιχνίδι μαζί μου και εγώ δεν ήθελα. Τους μιλούσα ήρεμα, φιλικά αλλά πολύ σοβαρά και το μήνυμα ήταν ξεκάθαρο. Ήταν ένα τόσο παγερό, αντιερωτικό μήνυμα που ο άλλος έχανε κάθε ερωτική διάθεση. Χωρίς θυμό, χωρίς μάταιους διαλόγους που ανάβουν τον άλλον, χωρίς ακκίσματα.

Όμως αυτό δεν μείωνε το αίσθημα του υποβιβασμού που ένιωθα κάθε φορά. Κάτι που δεν συνέβαινε με τις άλλες κοπέλες που ναι μεν διαμαρτύρονταν, αλλά κατά βάθος έβλεπα ότι τις κολάκευε, καθώς ένιωθαν επιθυμητές από το άλλο φύλο.

Βέβαια η σεξουαλική παρενόχληση στο χώρο της δουλειάς από άτομο που κατέχει ανώτερη από τη γυναίκα θέση είναι άλλο θέμα και πολύ σοβαρό - και εδώ μπορούμε να προσθέσουμε και τη σεξουαλική παρενόχληση και σε άνδρα από άτομο σε θέση ισχύος. Πώς να αντιδράσει το θύμα, όταν κινδυνεύει να χάσει τη δουλειά του; Νομίζω ότι εδώ είναι το μεγάλο αγκάθι που πρέπει η Πολιτεία να προσέξει ιδιαίτερα.

Θυμάται κανείς τη σταρ του Χόλιγουντ Τίπι Χέντρεν; Ήταν μια όμορφη ξανθιά γυναίκα που είχε γίνει γνωστή από τις ταινίες «Μάρνι» και «Τα πουλιά» του Άλφρεντ Χίτσκοκ. Ο μεγάλος αυτός σκηνοθέτης είχε μια έκφυλη, αρρωστημένη εμμονή μαζί της, όπως διηγείται η ίδια στο βιβλίο της. Η Τίπι Χέντρεν δεν ενέδωσε στις επιθυμίες του και το αποτέλεσμα ήταν να καταστραφεί η καριέρα της. Φρόντισε γι’ αυτό ο ίδιος ο Χίτσκοκ.

http://www.cnn.gr/style/psyxagogia/story/52652/den-eftysa-ston-tafo-toy-h-tipi-xentren-kakopoiithike-sexoyalika-apo-ton-alfrent-xitskok

Υπάρχουν λοιπόν αυτές οι περιπτώσεις και φαίνεται ότι είναι πολλές. Οι περισσότερες δεν θα γίνουν ποτέ γνωστές, καθώς όσοι ενέδωσαν και έκαναν κατόπιν καριέρα, κρατούν κλειστό το στόμα τους.

Από την άλλη, η κοινή γνώμη αρχίζει πλέον να εκνευρίζεται με όσες και όσους βρήκαν τώρα την ευκαιρία να θυμηθούν αρχαίες σεξουαλικές παρενοχλήσεις που δεν μπορούν να αποδειχθούν και απλώς ρίχνουν λάσπη στα άτομα που στοχεύουν.

Η κοινή γνώμη εκνευρίζεται περισσότερο, όταν η λεγόμενη σεξουαλική παρενόχληση είναι ένα βλέμμα που εκλαμβάνεται από τον παραλήπτη ως ερωτικό, ένα χάδι στο λαιμό (απαράδεκτο βεβαίως, αλλά όχι και προς θάνατον), ένα υπονοούμενο ερωτικό ή ένα φιλί μεθυσμένου σε ένα πάρτι.

Το να σε αγγίξει κάποιος ερωτικά, ενώ εσύ δεν θέλεις, είναι σεξουαλική παρενόχληση. Έχει όμως τόσο βάρος, όσο το να σε κλέψει ο μανάβης στο ζύγι και να σου φάει ένα ευρώ. Είναι δίκαιο να συγχύζεσαι, αλλά, αν το παρακάνεις, αν ξεσηκώσεις τον κόσμο με τις φωνές σου, κάνεις το μανάβη θύμα κι εσύ γίνεσαι ο θύτης. Μπορείς απλά να πεις στον μανάβη: «Πρόσεξε, γιατί την επόμενη φορά, δεν θα το αφήσω να περάσει έτσι».

Οι κυρίες λοιπόν -και οι τυχόν κύριοι – που ωρύονται, επειδή κάποτε κάποιος τους έδωσε μεθυσμένος ένα φιλί, αντί να κάτσουν σαν κότες να φιληθούν και μετά από είκοσι χρόνια να θυμηθούν να καταγγείλουν τον φιλήσαντα, θα έπρεπε εκείνη την ίδια στιγμή να του πουν: «Αν το ξανακάνεις αυτό, θα σου σπάσω τα πόδια». Ή, αν θέλουν να μιλήσουν πιο πολιτισμένα, μπορούν να του πουν: «Δεν σε γουστάρω. Επομένως σταμάτα», συνοδεύοντας το σχόλιό τους με βλέμμα παγερό και απορριπτικό που εξουθενώνει τον προπέτη ερωτιάρη.

Πάντα όμως παραμένει το πρόβλημα, εφόσον οι άνδρες είναι από τη φύση τους και από τη συσσωρευμένη παγκόσμια κουλτούρα οι θηρευτές. Είναι αυτοί που έχουν τον ρόλο του κυνηγού, ενώ οι γυναίκες θεωρούνται πάντα το θήραμα. Το πρόβλημα αυτό θα διαιωνίζεται, εφόσον οι γυναίκες εξακολουθούν να κολακεύονται από τις ευγενικές ή μη ανδρικές επιθέσεις και νιώθουν έτσι όμορφες και επιθυμητές.

Η γυναικεία χειραφέτηση θα είναι πάντα ατελής, όσο οι φεμινίστριες βγαίνουν δημόσια και καταδικάζουν με κραυγές τους επιθετικούς άνδρες. Θα ολοκληρωθεί, όταν καταλάβουν ότι μπορούν κι αυτές άνετα να γίνουν θηρευτές και να επιλέγουν τον άνδρα που τους αρέσει.

Βέβαια αυτό σημαίνει ότι θα γνωρίσουν την απόρριψη, την αδιαφορία και την άρνηση – αυτό ακριβώς που βιώνουν τις περισσότερες φορές οι άνδρες σήμερα. Αλλά η εξίσωση έχει κι αυτές τις δυσάρεστες πλευρές, δεν έχει μόνο προνόμια.

Όσο για τους άνδρες, καλό είναι να συγκρατούν τις ορμές τους, αν είναι αχαλίνωτες, και να φλερτάρουν τις γυναίκες με πολιτισμένο τρόπο. Ακόμα κι αν αυτές τους προκαλούν με νάζια και κουνήματα και με ρούχα που τις αφήνουν μισόγυμνες. Καλό επίσης είναι να παραμείνουν ψύχραιμοι στη λυσσαλέα επίθεση που δέχονται αυτό τον καιρό και να έχουν εμπιστοσύνη στον ανδρισμό τους παρά τις ευνουχιστικές προσπάθειες που καταβάλλονται εναντίον τους πανταχόθεν.

Και μην ξεχνάμε:

Η σεξουαλική παρενόχληση είναι παρωνυχίδα μπροστά στην κακοποίηση που υφίστανται οι γυναίκες μέσα στα ίδια τους τα σπίτια από τους συζύγους ή τους πατεράδες τους. Ξυλοδαρμοί, βιασμοί, βρισιές, απειλές, ταπεινώσεις, φόνοι. Και ακόμα: υποτίμηση, κοινωνικός εξευτελισμός, έλεγχος των κινήσεων, κτητικότητα, οικονομική στέρηση και ένα πέπλο φόβου που παραλύει την αδύναμη γυναίκα και την κάνει έρμαιο του πάτρωνα συζύγου ή πατέρα.

Οι φεμινίστριες καλά θα κάνουν να στρέψουν εκεί την προσοχή τους, γιατί εκεί είναι η κόλαση της γυναίκας.