Ο τρομοκράτης - θύμα

Δειλά αποδώ κι αποκεί εμφανίζονται κάποιοι που μιλούν με συγκρατημένη συμπάθεια για τον εικοσιεννιάχρονο τρομοκράτη που έπεσε στα χέρια της αστυνομίας.

Δεν είναι άνθρωποι του περιθωρίου και δεν συμπαθούν την τρομοκρατία. Σε γενικές γραμμές είναι καλοπροαίρετοι και προσπαθούν να εξηγήσουν, γιατί ένα νεαρό παιδί γλίστρησε έξω από τα όρια και μεταμορφώθηκε σε εχθρό της κοινωνίας.

Συμφωνώ μαζί τους, όταν λένε ότι σε μια κοινωνία τόσο σαθρή όσο η δική μας είναι επόμενο να ανθίζουν αυτά τα λουλούδια του κακού. Ότι στην ουσία δηλαδή ο νεαρός μας τρομοκράτης είναι ένα αθώο θύμα μιας διαστρεβλωμένης και άδικης κοινωνίας που ωθεί κάποιους στην τρομοκρατία και το φόνο.

Έχουν δίκιο.

Μόνο που θα ήθελα να έβλεπα αυτούς τους υπερασπιστές του τρομοκράτη να είναι το ίδιο πρόθυμοι να υπερασπιστούν όλους τους παραβάτες της σαθρής κοινωνίας μας. Γιατί κανείς δεν μεγαλώνει με το όνειρο να γίνει ληστής και δολοφόνος, βιαστής, εκβιαστής, καταχραστής, απατεώνας, παιδόφιλος, βασανιστής γονέας ή ψεύτης πολιτικάντης.

Πώς κατάντησαν έτσι; Το οικογενειακό και ευρύτερο κοινωνικό περιβάλλον, τα κακά γονίδια, οι αρνητική επιρροή κάποιων, η φτώχια και το περιθώριο, ο αδύνατος χαρακτήρας ή δεν ξέρω τι άλλο έπαιξαν ρόλο, ώστε κάποιοι από μας να περάσουν στην παρανομία ή να κάνουν πράξεις που προκαλούν θυμό και οργή σε μας τους υπόλοιπους.

Θα ήθελα λοιπόν με τη λογική που οι υπερασπιστές του τρομοκράτη τον δικαιολογούν, με την ίδια λογική να δικαιολογήσουν και τον βασανιστή ληστή που καίει με το σίδερο μια ηλικιωμένη γυναίκα (γιατί ποιος ξέρει τι έχει τραβήξει κι αυτός για να καταντήσει τέτοιος) και τον δολοφόνο που σκοτώνει τον σύζυγο της ερωμένης του με τη συνεργασία της (γιατί κι εκείνοι ποιος ξέρει τι έχουν περάσει για να φτάσουν τελικά στο έγκλημα) και τον φασίστα που στέλνει στο νοσοκομείο τον αλλοδαπό, αφού τον έχει σαπίσει στο ξύλο ( γιατί κι αυτός ποιος ξέρει τι αρνητικές επιρροές είχε ως παιδί) και τον βιαστή που έχει βιάσει και χτυπήσει βάναυσα μια ανύποπτη γυναίκα ( γιατί κι αυτός ποιος ξέρει τι κακοποίηση είχε υποστεί στο παρελθόν του) και τον απατεώνα πολιτικό που ψεύδεται ασύστολα προς ίδιον όφελος (γιατί κι αυτός ποιος ξέρει τι έχει βιώσει στη σαθρή κοινωνία μας για να ξεπέσει τόσο πολύ).

Επειδή όσοι παραβαίνουν τον νόμο και δεν τον τηρούν, όπως κάνουμε εμείς οι υπόλοιποι, ασφαλώς δεν γεννήθηκαν διεφθαρμένοι. Κάτι στην πορεία της ζωής τους επενέβη και την έστρεψε σε λάθος κατεύθυνση. Όπως συνέβη και με το νεαρό τρομοκράτη μας.

Ή όλοι αθώοι λοιπόν λόγω της άδικης κοινωνίας μας ή όλοι ένοχοι, έκαστος κατά το μερίδιό του. Διαλέξτε.

Ένα μόνο δεν σκέφτηκαν οι υπερασπιστές του τρομοκράτη. Ότι καλός ή κακός, αθώος ή ένοχος, πάντως ιδιαίτερα ευφυής δεν είναι.

Όπως ιδιαίτερα ευφυείς δεν είναι όσοι επιτίθενται και καταστρέφουν τον τόπο τους ελπίζοντας σε καλύτερες μέρες.

Όπως ιδιαίτερα ευφυείς δεν είναι οι παραβάτες του νόμου γενικώς.

Η κόσμος δεν έχει καμιά ελπίδα να γίνει έτσι καλύτερος.

Πώς μπορεί να γίνει καλύτερος; 

Αν δεν έχεις τη στοιχειώδη ευφυΐα, δεν θα το μάθεις ποτέ.