Είναι συνήθως από πενήντα χρονών και πάνω, μπορεί και
εξήντα, μπορεί και εβδομήντα. Είναι λευκή και ζει σε κάποια ανεπτυγμένη χώρα
της Ευρώπης ή της Βόρειας Αμερικής. Είναι οικονομικά ανεξάρτητη. Δεν είναι
όμορφη. Δεν είναι λεπτή. Δεν είναι ελκυστική. Έχει χαμηλή αυτοεκτίμηση και ένα
παρελθόν αποτυχημένων ερωτικών σχέσεων. Και είναι μόνη.
Είναι όμως χειραφετημένη. Αυτό σημαίνει ότι απολαμβάνει
πολλά αγαθά που οι όμοιές της στις υπανάπτυκτες χώρες ούτε που μπορούν να
διανοηθούν. Το κακό είναι ότι τόσο αυτή όσο και οι όμοιές της στις υπανάπτυκτες
χώρες έχουν τον ίδιο πάνω κάτω ψυχισμό. Είναι ερωτευμένες με τον έρωτα και
ονειρεύονται πρίγκιπες πάνω σε άσπρα άλογα. Με μια μικρή διαφορά: οι μεσόκοπες
γυναίκες στις υπανάπτυκτες χώρες έχουν υποταχθεί στη μοίρα τους και την έχουν
αποδεχθεί. Οι χειραφετημένες μεσόκοπες όμως της Δύσης αρνούνται μια τέτοια
μοίρα, γιατί έχουν τη δυνατότητα να ζήσουν το παραμύθι.
Παίρνουν το αεροπλάνο λοιπόν και πάνε στη Τζαμάικα. Ή σε
κάποιο άλλο νησί της Καραϊβικής. Ή στο Μπαλί. Ή στη Βραζιλία. Ή στα νησιά
Φίτζι. Ή στη Γκάμπια. Ή στη Σενεγάλη. Ή στην Κένυα. Ή στο Μαρόκο. Ή στην Κόστα
Ρίκα. Ή στην Ταϊλάνδη. Ή σε κάποιο άλλο τουριστικό θέρετρο τέλος πάντων, όπου
πρόθυμοι έγχρωμοι νεαροί άνδρες θα τους προσφέρουν άφθονο σεξ μαζί με ερωτικές
ψευδαισθήσεις έναντι χρηματικής αμοιβής.
Πρόκειται βέβαια για καθαρή πορνεία. Η διαφορά από την
κλασική πορνεία είναι ότι η πελάτισσα θέλει να νιώθει επιθυμητή, θέλει να
πιστεύει ότι ο νεαρός που της έπεσε από δίπλα είναι ερωτευμένος μαζί της. Και ο
νεαρός που έχει μάθει καλά το παιχνίδι δεν διστάζει να τη γεμίσει κομπλιμέντα
και στη συνέχεια να της εκφράσει τον βαθύ του έρωτα και να την παρασύρει σε μια
αξέχαστη ερωτική περιπέτεια δίπλα σε γαλάζιες παραλίες, σε μαγευτικά τοπία με
χουρμαδιές, κάτω από το μεθυστικό φως των νυχτερινών κέντρων, με άφθονο
εννοείται αλκοόλ, και στη συνέχεια μέσα στο κλιματιζόμενο άνετο δωμάτιο του
ξενοδοχείου.
Η γυναίκα πληρώνει τα πάντα. Επίσης πληρώνει και τον νεαρό
αλλά όχι εν ψυχρώ – αυτό μόνο οι άνδρες το κάνουν. Απλά συμβαίνει πάντα ο
νεαρός να βρίσκεται σε οικονομικές δυσκολίες και η γυναίκα φροντίζει να τον
ανακουφίσει με κάποιο τρόπο.
Το παραμύθι συνεχίζεται, όσο αυτή κάνει τις διακοπές της και
όσο πληρώνει. Αν κάποια στιγμή αρνηθεί να πληρώσει, ο νεαρός αλλάζει ρότα και
της εξηγείται ορθά κοφτά: Χωρίς χρήματα, δεν έχει σεξ. Το κακό σ’ αυτές τις
περιπτώσεις είναι ότι η γυναίκα είναι ψιλοτσιμπημένη με τον νεαρό και
δεν θέλει να τον χάσει. Έτσι βάζει ξανά το χέρι στην τσέπη και συνεχίζει να
πληρώνει. Το ειδύλλιο λήγει την ημέρα που η λευκή μεσόκοπη θα πάρει το
αεροπλάνο για να γυρίσει στον τόπο της.
Η ιστορία έχει διάφορες παραλλαγές.
Συχνά η σχέση συνεχίζεται εξ αποστάσεως, δηλαδή η γυναίκα
στέλνει χρήματα στον καλό της που είναι πάντα σε ανάγκη και τον συναντά πάλι
στο επόμενο ταξίδι της. Εν τω μεταξύ ο νεαρός ζει άλλους μεγάλους έρωτες με
άλλες μεσόκοπες δυτικές που τριγυρνούν στα μέρη του.
Καμιά φορά η μεσόκοπη είναι τόσο ξετρελαμένη με τον κούκλο που
της έλαχε, ώστε εγκαταλείπει τα πάντα και μένει μαζί του στην πατρίδα του. Η
σχέση εκφυλίζεται γρήγορα και η τοπική αστυνομία τρέχει να σώσει τη γυναίκα από
τα βάναυσα χέρια του εξαγριωμένου νεαρού.
Άλλοτε πάλι έχουμε γάμους. Οι νεαροί αυτοί που ζουν σε μια
φτωχή χώρα και για να επιβιώσουν πουλάνε έρωτα στις μεσόκοπες δυτικές τουρίστριες, ονειρεύονται να
ξεφύγουν από τη μιζέρια τους και να έρθουν στον δυτικό κόσμο για να ζήσουν
πλουσιοπάροχα – έτσι νομίζουν τουλάχιστον. Το ειδύλλιο σε αυτές τις περιπτώσεις
έχει την αίσια κατάληξη ενός γάμου και τη συνακόλουθη διάλυσή του, όταν ο
γαμπρός εξασφαλίσει τη διαμονή του στη δυτική χώρα.
Η Πατρίτσια από την Αγγλία, 64 ετών και με βαριά
οστεοαρθρίτιδα που δυσκολεύει τις κινήσεις της, έπεσε στον έρωτα ενός Τυνήσιου,
μικρότερου κατά 33 χρόνια, και ξόδεψε για χάρη του μια μικρή περιουσία. Πέντε
μέρες μετά τη σύναψη του ειδυλλίου ο νεαρός τής πρότεινε να παντρευτούν κι
εκείνη δέχτηκε. Η Πατρίτσια πλήρωσε τα πάντα, ακόμη και το αρνί που έσφαξαν για
το γάμο. Όταν το ζεύγος ήρθε στην Αγγλία, ο Τυνήσιος έπαψε ξαφνικά να είναι
ερωτευμένος μαζί της και σε λίγο την εγκατέλειψε.
Τα ίδια έπαθε και η Νταϊάν, 59 χρονών, με ένα νεαρό από τη Γκάμπια. Τον παντρεύτηκε,
τον έφερε στην Αγγλία και μετά ανακάλυψε ότι ο σύζυγος έψαχνε τρόπους να τη
χωρίσει, αλλά όμως να παραμείνει στην Αγγλία.
Η Μισέλ, 49 χρονών, παντρεύτηκε έναν Αιγύπτιο και ένα μήνα
αφότου εξασφάλισε το εγγλέζικο διαβατήριό του, ο τύπος την εγκατέλειψε.
Όταν λέμε λοιπόν ότι η γυναίκα δεν είναι ίση με τον άνδρα
αλλά ισότιμη, αυτό εννοούμε: ότι δηλαδή η γυναίκα διατηρεί τον ψυχισμό της που
είναι διαφορετικός από αυτόν του άνδρα και επομένως έχει διαφορετική
συμπεριφορά.
Η γυναίκα ερωτεύεται. Ακόμα κι αν όλα φωνάζουν ότι εδώ
πρόκειται για φάρσα και για θέατρο, η γυναίκα θέλει να πιστεύει ότι υπάρχει
έρωτας.
Λέει η Πατρίτσια: «Έψαχνα για αγάπη και για κάποιον να
μοιραστώ μαζί του τη ζωή μου. Νόμιζα ότι τον είχα βρει. Μου είπε ότι μπορούμε
να ζήσουμε μαζί παρά τη μεγάλη διαφορά ηλικίας. Σκέφτηκα πως τα χρόνια που μας
χώριζαν ήταν απλώς ένας αριθμός καρφωμένος στο μυαλό μου. Αγαπιόμασταν και αυτό
μόνο είχε σημασία. Μου έλεγε πως θα με έχει σαν πριγκίπισσα κι έτσι ένιωθα στην
αρχή. Ήταν υπέροχο και ήμουν πραγματικά πολύ ευτυχισμένη».
Η Πατρίτσια και όσες είχαν την ίδια δυσάρεστη εμπειρία ενός
τέτοιου ανάρμοστου γάμου αρνήθηκαν να δουν αυτό που η πραγματικότητα κραύγαζε
μπροστά στα μάτια τους: ότι ήταν γερασμένες και άσχημες και ότι οι νεαροί ήταν
αδύνατον να τις είχαν ερωτευτεί, ότι απλά τις χρησιμοποιούσαν για τη δική τους
επιβίωση.
Η πραγματικότητα γίνεται ακόμα πιο άθλια, όταν ακούμε τους
ίδιους αυτούς νεαρούς να λένε τη γνώμη τους:
«Φυσικά και κάνω σεξ μαζί τους, δεν είμαι γκέι. Αν θέλουν να
με βοηθήσουν σαν φίλες και να μου δώσουν χρήματα, γιατί όχι;»
«Με αρρωσταίνουν. Μυρίζουν άσχημα, έχουν τραχύ δέρμα και
μοιάζουν με γέρικα σκυλιά. Επόμενο είναι να πληρώσουν για να έχουν έναν άνδρα».
«Είναι όλες άσχημες και χοντρές».
«Οι άνδρες της χώρας τους δεν τις αγγίζουν».
«Θα ντρεπόμουν να με δουν με μια από αυτές».
Ωστόσο δεν αισθάνονται ντροπή γι’ αυτό που κάνουν. Αντίθετα κάποιοι
νιώθουν ότι έτσι ενισχύεται ο ανδρισμός τους.
Ο γυναικείος σεξοτουρισμός, μολονότι ωμός και κυνικός όπως
και ο ανδρικός, προτιμά να κρατά τα προσχήματα. Η γυναίκα θέλει σχέση, θέλει
ερωτική ατμόσφαιρα και παραμύθι.
Οι νεαροί που προσφέρονται για τέτοιες ψευδαισθήσεις ζουν σε
υπανάπτυκτες χώρες, προέρχονται από φτωχές οικογένειες, έχουν ελάχιστη μόρφωση
ή είναι τελείως αναλφάβητοι. Αποφεύγουν τις νεαρές, όμορφες λευκές τουρίστριες,
γιατί ξέρουν ότι εκεί δεν έχει ψωμί, και προσεγγίζουν τις μεσόκοπες.
Πρόκειται για καθαρή πορνεία, αλλά συχνά μόνο ο πωλητής το
ξέρει, ο αγοραστής το αγνοεί.
Η Μπάρμπαρα, 50 χρονών, χωρισμένη, βρήκε στη Τζαμάικα τον
ωραίο Κρις. Απόρησε αρκετά που την κοίταζε, γιατί είχε συναίσθηση της διαφοράς
τους. Ο Κρις ωστόσο την περιέλουσε με κομπλιμέντα για τις χάρες της, τις γάμπες
της, τα μαλλιά της και την ωραία μυρωδιά του σώματός της. Η Μπάρμπαρα που ήταν
απογοητευμένη από την ερωτική ζωή της, ένιωθε ασήμαντη και πίστευε ότι κανείς
άνδρας δεν επρόκειτο να την κοιτάξει, αισθάνθηκε επιτέλους ωραία και ποθητή. Τον έφερε στο ξενοδοχείο της και πέρασαν
ζάχαρη τις πρώτες δυο τρεις μέρες. Μετά όμως ο Κρις της είπε ότι χρωστούσε
χρήματα και αυτή άρχισε να ξηλώνεται κανονικά. Αλλά, όταν μια φορά γκρίνιαξε
για τα έξοδα, ο ωραίος Κρις τής είπε ορθά κοφτά ότι μπορούσε να βρει μια άλλη
γυναίκα που θα ήταν ευτυχής να του δίνει χρήματα. Κι όμως η Μπάρμπαρα μέχρι το
τέλος των διακοπών της έμεινε με την ψευδαίσθηση ότι ο Κρις ήταν το αγόρι της.
Κάποιες γυναίκες είναι μια ιδέα πιο προσγειωμένες.
Η Λίντα από το Λονδίνο με παρελθόν στις αποτυχημένες σχέσεις
αλλά με ωραίες εμπειρίες στην Τουρκία λέει:
«Βαρέθηκα τους άνδρες της χώρας μου. Όλοι τους είναι ίδιοι.
Θέλουν να τους φέρεσαι λες και είναι θεοί και να μην έχεις εσύ καμιά προσωπική
απαίτηση. Οι Τούρκοι είναι πολύ πιο όμορφοι και δείχνουν ευγνωμοσύνη που είναι
μαζί μου». (Η Λίντα βέβαια δεν λέει τι θα πάθαινε, αν παντρευόταν κανένα Τούρκο
μουσουλμάνο).
Κάθε χρόνο 600.000 γυναίκες από τις δυτικές χώρες ταξιδεύουν
μόνες ή με φίλες τους σε αυτούς τους προορισμούς για σεξοτουρισμό. Ο αριθμός πρέπει όμως να είναι μεγαλύτερος, καθώς οι γυναίκες δεν παραδέχονται εύκολα
ότι κάνουν κάτι τέτοιο.
Τις τελευταίες τρεις δεκαετίες ο αριθμός των γυναικών που
ταξιδεύουν με σκοπό να κάνουν σεξ έχει αυξηθεί σημαντικά. Οι περισσότερες
αρνούνται ότι συναλλάσσονται με άνδρες που εκπορνεύονται και πιστεύουν ότι
έχουν μια ρομαντική περιπέτεια στις διακοπές τους.
Το πράγμα έχει και τη ρατσιστική πλευρά του. Λευκές που δεν
θα διανοούνταν να έχουν μια φανερή σχέση με νεαρό μαύρο στη χώρα τους, νιώθουν
ελεύθερες να το κάνουν στα ταξίδια τους και συχνά το φέρνουν αυτό ως παράδειγμα
του «αντιρατσισμού» τους.
Ρατσισμό διακρίνουμε και στον τρόπο αντιμετώπισης της
γυναικείας πελατείας. Οι χοντροί ηλικιωμένοι άνδρες είναι γενικά πολύ πιο
αποδεκτοί ως πελάτες από τις χοντρές ηλικιωμένες γυναίκες.
Τελευταία έχουν αρχίσει να ενδιαφέρονται για το είδος αυτό
του τουρισμού και ευκατάστατες μαύρες Αμερικανίδες και Γιαπωνέζες.
Στις συναλλαγές αυτές που έχουν το προσωπείο μιας κανονικής
σχέσης ο κίνδυνος μετάδοσης AIDS και αφροδίσιων νοσημάτων είναι
αυξημένος, επειδή οι συμβαλλόμενοι αποφεύγουν το προφυλακτικό. (Διότι εδώ
πρόκειται βέβαια για έρωτα!)
Δεν ξέρω πόσο χειραφετημένη μπορεί να θεωρηθεί μια γυναίκα
που πληρώνει έναν έγχρωμο ζιγκολό για να της πουλήσει έρωτα. Θα έλεγα ότι δεν
είναι καθόλου χειραφετημένη, αλλά ότι απλά εκμεταλλεύεται τα προνόμια που έχει
δώσει στη γυναίκα η δυτική κοινωνία, ενώ αυτή ακόμα βρίσκεται εκατό χρόνια
πίσω.
Ο γυναικείος ψυχισμός απαιτεί, τουλάχιστον ακόμα, ερωτική
ατμόσφαιρα για να γίνει η σεξουαλική πράξη. Εφόσον όμως εδώ πρόκειται για
αγοραπωλησία, ας υποδυθεί έστω η γυναίκα τον ρόλο που της αρέσει, αλλά ας μην
ξεχνά ότι παίζει ένα ρόλο, όπως γίνεται σε διάφορα σεξουαλικά παιχνίδια, όπου οι παίκτες γνωρίζουν ότι υποδύονται κάτι, αλλά δεν το πιστεύουν.
Μόνο αυτή την εναλλακτική λύση έχει για να μη γίνεται γελοία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου