Πριν ένα χρόνο περίπου έλαβα ένα αίτημα φιλίας στο Face Book από ένα ώριμο εμφανίσιμο κύριο
που δήλωνε αξιωματικός του αμερικανικού στρατού. Στις λίγες φωτογραφίες που
είχε αναρτήσει στη σελίδα του φορώντας τη στολή του έδειχνε σοβαρός και
δραστήριος τύπος. Άλλες αναρτήσεις δεν είχε.
Στη λίστα των φίλων του είδα ότι είχαμε μία κοινή
φίλη. Οι υπόλοιποι φίλοι του ήταν όλοι θηλυκού γένους πλην ελαχίστων
εξαιρέσεων. Κατά ένα περίεργο τρόπο, οι φίλες του αμερικανού στρατιωτικού ήταν
όλες μιας κατηγορίας: ώριμες κυρίες (μην πω σιτεμένες) και εμφανισιακά όχι και
τόσο ελκυστικές. Επίσης ήταν όλες, αν θυμάμαι καλά, Ελληνίδες. Περίεργος τω όντι
ο αμερικανός κύριος αξιωματικός και περίεργα και τα γούστα του.
Πάντως, εφόσον ο εν λόγω με είχε επιλέξει, έπρεπε να
αποδεχτώ ότι ανήκα κι εγώ στην ίδια κατηγορία: σιτεμένη, όχι ελκυστική και
Ελληνίδα.
Το πράγμα έδειχνε ύποπτο από μακριά και η περιέργειά
μου να το ψάξω λίγο περισσότερο με ώθησε να αποδεχτώ το αίτημα φιλίας του.
Ακολούθησε ζωηρή αλληλογραφία στο ίνμποξ, όπου ο κύριος
αυτός με πληροφόρησε ότι κατάγεται από το Πόρτλαντ και υπηρετεί κάπου στη Συρία.
Συρία; Απόρησα εγώ. Από όσο ξέρω δεν υπάρχει αυτή τη
στιγμή αμερικάνικος στρατός εκεί.
Μια και του βγήκα λίγο πιο υποψιασμένη από όσο υπολόγιζε,
μου εξήγησε ότι βρίσκεται σε ανθρωπιστική αποστολή εκεί πέρα.
Καλά, εντάξει, με έπεισε...
Και πώς είναι το Πόρτλαντ; Συνέχισα εγώ. Μίλησε μου
για την ιδιαίτερη πατρίδα σου.
Η απάντησή του ήταν γενικόλογη. Από το διαδίκτυο
προφανώς, από όπου εγώ είχα αντλήσει περισσότερες πληροφορίες.
Μέσα σε τρία - τέσσερα μηνύματα, για να μην πολυλογώ,
ο τύπος εκδήλωσε το προβλεπόμενο ενδιαφέρον. Ήταν χήρος και ήθελε πολύ να με γνωρίσει και
να συνδεθούμε και να προχωρήσουμε και με τη βοήθεια του θεού να ζήσουμε μαζί
και τα παρόμοια. Ήταν και θρήσκος ο ερίφης και με αυστηρές ηθικές αρχές.
Του απάντησα ότι είμαστε φίλοι στο Face Book και όχι
στην πραγματική ζωή και ότι στην ουσία δεν με γνωρίζει, ώστε να παίρνει τέτοιες
αποφάσεις. Λάθος μου βέβαια. Αν ήθελα να δω πού ακριβώς το πήγαινε, έπρεπε να
τον αποκοιμίσω απαντώντας του με ενθουσιασμό. Το αποτέλεσμα ήταν να εξαφανιστεί
πάραυτα και μάλιστα να με μπλοκάρει.
Έκτοτε, κατά καιρούς παίρνω αιτήματα φιλίας από παρόμοιους
υποψήφιους μνηστήρες. Οι περισσότεροι είναι ένστολοι αμερικανοί, μεσήλικες,
εμφανίσιμοι και στη σελίδα τους έχουν δυο τρεις φωτογραφίες που τους δείχνουν
σε σοβαρές δραστηριότητες. Κοινούς φίλους δεν έχουμε.
Εννοείται ότι διαγράφω τα αιτήματά τους.
Και προχθές, χαζεύοντας στην τηλεόραση, στο κανάλι IDX που μ’ αρέσει να παρακολουθώ,
γιατί προβάλλει αληθινές αστυνομικές ιστορίες, πέφτω σε μια παρόμοια περίπτωση.
Μια σιτεμένη, ασχημούλα κυρία στις ΗΠΑ περιέγραφε
την περιπέτειά της με ένα νεαρό, όμορφο ένστολο αμερικανό που υπηρετούσε κάπου
στον Ειρηνικό. Η κυρία παρέκαμψε τις εξόφθαλμες διαφορές της ηλικίας και της εξωτερικής
εμφάνισης και έπεσε στον έρωτά του.
Ο νεαρός, τρελός και παλαβός γι’ αυτήν, ήθελε να τη
συναντήσει και να παντρευτούν το γρηγορότερο, μόνο που δεν μπορούσε να ταξιδέψει
στις ΗΠΑ, εκτός αν αυτή έστελνε ένα χρηματικό ποσό στην υπηρεσία του για να του
δώσει την άδεια. Η κυρία έστειλε το ποσόν και ετοίμαζε χαρούμενη τα προικιά της.
Ενδιαμέσως ανταλλάσσονταν φλογερά ηλεκτρονικά μηνύματα έρωτος.
Μετά από λίγο, νέο εμπόδιο εμφανίστηκε στην υπηρεσία
του μνηστήρα και η κυρία έπρεπε πάλι να στείλει ένα ποσόν για να το ξεπεράσουν.
Μετά από λίγο, ξανά τα ίδια. Στο τέλος η κυρία έμεινε άφραγκη, αλλά ο νέος, πάντα
τρελά ερωτευμένος, συνέχιζε να της στέλνει ηλεκτρονικά μηνύματα ερωτικού
παροξυσμού.
Τέλος πάντων, είδε κι αποείδε η μαντάμ, αναγκάστηκε
στο τέλος να ζητήσει τη βοήθεια ενός ιδιωτικού αστυνομικού, ο οποίος αποκάλυψε
την απάτη: η φωτογραφία του νεαρού ένστολου είχε υποκλαπεί από ένα πραγματικό άτομο
που είχε άλλο όνομα και φυσικά αγνοούσε ότι κάποια σπείρα τη χρησιμοποιούσε ως
δόλωμα για να προσελκύει τα θύματά της. Η σπείρα είχε την έδρα της στη Νιγηρία και παράρτημα
σε μια άλλη Πολιτεία των ΗΠΑ.
Γιατί σας τα γράφω όλα αυτά;
Διότι όλο και κάποιος ευπαρουσίαστος και σοβαρός
αμερικανός κύριος μπορεί να σας στείλει αίτημα φιλίας. Μην απαντήσετε. Οι ευπαρουσίαστοι
και σοβαροί αμερικανοί κύριοι δεν έχουν φετίχ με τις ώριμες Ελληνίδες.
Εδώ σας παραθέτω δύο τέτοιους που μου έχουν στείλει
πρόσφατα αίτημα φιλίας:
Μπήκα στον πειρασμό και τους έστειλα μήνυμα:
«Θέλετε να γίνουμε φίλοι; Γιατί;», στον ένα. Και
στον άλλο: «Με γνωρίζετε;»
Απάντηση καμία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου