"...και πόσο λίγη τέχνη θα είχαμε..."

Ξέρω

μεγάλη δύναμη ο έρωτας

ή ο πόθος

ή η ανάγκη εκσπερμάτωσης

και πόση τέχνη έχει παραχθεί

από τη στέρησή τους

που τώρα κρύβεται σεμνά

στο σκοτεινό βάθος των πινάκων

σε στίχους παραπλανητικούς

σε μελωδίες

και πόσο λίγη τέχνη θα είχαμε

αν οι αγαπημένοι μας

κατένευαν

μας έδιναν ένα φιλί

μας έπαιρναν μαζί τους

στο κρεβάτι

και πόσο πιο ευτυχισμένοι

θα ήμασταν

χωρίς την τέχνη

μόνο με τους αγαπημένους μας

σφιχτά αγκαλιασμένοι.

Ευθανασία: φόνος από αγάπη

Μπορεί ακόμα η ευθανασία να θεωρείται φόνος στη νομοθεσία των περισσότερων χωρών, η συνείδηση όμως των πολιτών στον πολιτισμένο κόσμο έχει αρχίσει να αποδέχεται ότι πρόκειται για μια πράξη ελέους.

Το 2001 στο Σίδνεϊ της Αυστραλίας ο Ρέιμοντ και η Μάργκαρετ Σάτον, 60 και 63 ετών αντίστοιχα,  έκαναν ευθανασία στον διανοητικά ανάπηρο γιο τους Μάθιου, 28 χρονών. Ο Μάθιου που είχε γεννηθεί χωρίς μάτια και με προβλήματα ακοής  επρόκειτο την επόμενη μέρα να χειρουργηθεί στο αφτί. Η εγχείριση θα τον άφηνε κουφό για τρεις μήνες και μετά, στην καλύτερη περίπτωση, θα ανακτούσε το 10% της ακοής του.

Η Αρχή της Ταυτότητας (διήγημα)

         

-Αυτά που λέτε είναι ανυπόστατα, είπε ο ψυχαναλυτής μου. Πρέπει να καταλάβετε ότι οφείλονται σε παλιές, ξεχασμένες τραυματικές εμπειρίες.  Φόβοι, τρόμοι, ανασφάλειες, απόρριψη, όλα αυτά έχουν τώρα αποθηκευθεί μέσα σας και ταράζουν την ενήλικη ζωή σας.

Με κοίταξε με το επιστημονικό του βλέμμα :

-Δεν υπάρχουν φαντάσματα.  Ζούμε σ’ ένα κόσμο που διέπεται από τετράγωνη λογική. Ένα κι ένα κάνουν πάντα δύο και εσείς είστε πάντα εσείς και κανένας άλλος.

Κοντόφθαλμη Δύση

Μολονότι τα γεγονότα στην Ουκρανία απασχολούν σοβαρά τις κυβερνήσεις της Ευρώπης και των ΗΠΑ, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι πρόκειται για μια σύγκρουση που εξελίσσεται μέσα στους κόλπους του δυτικού κόσμου.

Οι εξ ανατολής βάρβαροι ισλαμιστές απειλούν τον δυτικό κόσμο στο σύνολό του και, αν μέχρι σήμερα είχαν στο στόχαστρό τους τις ΗΠΑ και τη Βρετανία, τώρα  στράφηκαν και απειλούν και τη Ρωσία.

"Χρόνος επάνω, χρόνος κάτω..."

Μέσα στα μυστικά δωμάτιά μου

ο χρόνος

σαν ζελατίνα είναι χυμένος.

                      *

Με τόσα χρόνια πια στην πλάτη

κοιτάζω από ψηλά τον κάμπο

όπου μικρά ανθρωπάκια μάχονται

χωρίς να ξέρουν το πώς και το γιατί.

                     *

Ας θρηνήσουν οι άλλοι

πάνω στα ερείπια

εγώ αρκετά πένθησα.

Ώρα για ανάπαυση.

                   *

Κοιτώ βουβή τη θάλασσα

κι ο κόσμος μέσα μου φωνάζει:

τι θέλεις εδώ

τι περιμένεις

τι ελπίζεις ότι μπορεί να συμβεί...

                    *

Α, η Ζωή, πώς παγιδεύει

με τα φτηνά τεχνάσματά της

και τα κόλπα της

κι ύστερα πόσο οργίζεται,

όταν χαλάμε το παιχνίδι της,

πόσο άθλια μας τιμωρεί,

όταν τη βαρεθούμε...

                   *

                      

Χρόνος επάνω

χρόνος κάτω

χρόνος ολόγυρα

αόρατος

βαρύς

και αμετάκλητος.

  

              *

                                  

Όχι,

δεν είναι δυνατό να είναι αυτό

η ζωή,

αυτή η πατσαβούρα που μου έμεινε στα χέρια.

"Δεν μου αρέσουν..."

Δεν μου αρέσουν τα μελό και τα δακρύβρεχτα,

τα άνθη και τα ρίγη των ερώτων,

τα λεπτά αισθήματα,

οι  φινετσάτες θλίψεις,

του ήλιου οι δύσεις κι οι ανατολές,

βότσαλα, θάλασσες, κοχύλια,

βλέμματα, χείλια κι ακροδάχτυλα

και μπλα μπλα μπλα

και μπλα μπλα μπλα,

όταν πάνω από μένα

το μάτι Κάποιου άγριο παρατηρεί

και νέες σχεδιάζει τραγωδίες.

Ωραία και γραία

Η Τζόαν Ρίβερς , μια διάσημη τηλεπερσόνα, ηθοποιός  και δημοσιογράφος στις Ηνωμένες Πολιτείες, πέθανε προ ημερών στην ηλικία των 81 ετών.

Αυτή είδηση μάς αφήνει αδιάφορους εμάς εδώ,  καθότι η Τζόαν Ρίβερς ήταν ελάχιστα γνωστή και ελάχιστα μας αφορούσε η ύπαρξή της. Τη μνημονεύω ωστόσο για ένα λόγο που αξίζει να μας προβληματίσει.

Η κυρία αυτή δεν είδε ποτέ στον καθρέφτη της μια γριά γυναίκα. Με τις αλλεπάλληλες πλαστικές επεμβάσεις της κατάφερε να φτάσει τα 81 χρόνια ζωής με ένα πρόσωπο τεντωμένο, αρυτίδωτο, χωρίς χαλάρωση και με μια πλούσια ξανθή κόμη που το στεφάνωνε με μεγάλη κομψότητα.

Η Τζόαν Ρίβερς κατάφερε με αυτό τον τρόπο να ξεγελάσει τους φίλους, τους γνωστούς και το μεγάλο κοινό της, αλλά δεν κατάφερε να ξεγελάσει το βιολογικό της ρολόι που δούλεψε για όσο χρόνο ήταν προορισμένο να δουλέψει και μετά σταμάτησε.

Ο Χάρος με το δρεπάνι του είναι ο μόνος λοιπόν που δεν ξεγελάστηκε από αυτή τη μεταμφίεση. Ήρθε ακριβής στο ραντεβού του και πήρε τη Τζόαν Ρίβερς από τη ζωή, εφόσον κατά τους υπολογισμούς του είχε ζήσει αρκετά.

Στην κηδεία της όσοι παρευρέθηκαν, είδαν μια ωραία γυναίκα με νεανικό πρόσωπο  και ηλικιωμένο οργανισμό να παραδίδεται στη λήθη.