Όλα
τα έκανα, Κύριε,
όλα
εκείνα που εσύ
βδελύσσεσαι
και μας απαγορεύεις.
Φιλήδονος
υπήρξα και ακόλαστος και ασελγής
κι
ανείπωτες χαρές στο σώμα μου έδωσα.
Μέρες
ατέλειωτες παραδομένος στη λαγνεία μου
γεύτηκα
ηδονές που
δεν μπορεί να φανταστεί
ο θεϊκός σου νους,
ο θεϊκός σου νους,
σε
αισθησιακές παραφροσύνες,
σε
απολαύσεις μυστικές
ξόδεψα
όλη τη ζωή μου,
σε
οράματα ερωτικά βυθίστηκα
κι
όλα τα πάθη μου ικανοποίησα.
Την
ευτυχία που εσύ
σε
άλλους ουρανούς ευαγγελίζεσαι,
Κύριε,
εγώ την έζησα εδώ,
πάνω
στη σάρκα μου την έγραψα.
Χορτάτος
τώρα στέκομαι μπροστά σου.
Κύριε,
σε παρακαλώ,
μη
γίνεις ελεήμων και συμπονετικός,
άφεση
μη μου δώσεις.
Θέλω
να πάω στην Κόλαση,
τα
πάθη μου να ζήσω άλλη μια φορά
και
όλα εκείνα που μου ξέφυγαν
να
δοκιμάσω.
η αγιότητα είναι η αμαρτία μασκαρεμένη
ΑπάντησηΔιαγραφήπάντως απόκριες έχουμε
κόλαση απόλαυση
μικρός νιώθω
χάνομαι κάπως
βρίσκομαι ξανά
δεν νιώθω τίποτα
Πολυ καλό μου άρεσε
ΑπάντησηΔιαγραφήΥΓ.
Α εγω δεν θέλω να παω στην κόλαση
δεν χορτασα ακομη
την ομορφιά της ζωής
και μάλλον δεν θα προλαβω
στον παράδεισο θέλω να μείνω
εδω, για πάντα
- Κύριος οἶδε: «Νά δῶ τί μπορῶ νά κάνω γιά σένα ἀλλοῦ καί κάποτε, εὐλογημένε, για τήν εἰλικρίνειά σου! - πρός τό παρόν, τό ξέρεις δά, ὅτι βραχεῖα ἡδονή τίκτει λύπην μακράν, ἐνθαδικά, ἐπι τῆς Γῆς - πόσον μᾶλλον, ἡδονή μακρά»! :)
ΑπάντησηΔιαγραφή