Μικρό διήγημα: "Οι φωνές"

Η μέρα ήταν ηλιόλουστη, το Κολοσσαίο γεμάτο τουρίστες.

 Σπρώχτηκε ανάμεσα στα πλήθη και προχώρησε. Χαλάσματα, μισογκρεμισμένα κελιά, φωνές απ’ όλες τις γλώσσες.

 Μα πώς; αναρωτήθηκε, δεν υπάρχει τίποτε το φοβερό εδώ. Μόνο κάτι αδέσποτα γατιά φιλήσυχα, κάτι σαν  εκφυλισμένες απολήξεις των αρχαίων λεόντων.

 Περπάτησε με επιμονή στους χωμάτινους διαδρόμους ανάμεσα στις αλλόγλωσσες φωνές. Έκανε συνειδητή προσπάθεια. Τίποτα. Όσο περνούσε η ώρα, τόσο πιο χαρούμενος φάνταζε ο κόσμος. Ήλιος ωραίος, μεσογειακός, άνοιξη. 

Αυξάνεσθε και πληθύνεσθε και κατακυριεύσατε την Γην

Αυτό παράγγειλε μεταξύ άλλων ο Θεός της Παλαιάς Διαθήκης στους ανθρώπους και μολονότι στις άλλες του παραγγελίες επιδείξαμε απόλυτη αδιαφορία, αυτήν εδώ την τηρήσαμε κατά γράμμα. Βέβαια, τότε που μας έκανε αυτή τη σύσταση, ήμασταν δύο άνθρωποι όλοι κι όλοι στον κόσμο, ο δε κόσμος ήταν απέραντος και μας περίμενε με ανυπομονησία.

 Από τότε κύλησε ένας μακρύς, απροσδιόριστος χρόνος -  έξι χιλιάδων ετών κατά κάποιους, μερικών εκατομμυρίων ετών κατ’ άλλους. Το ανθρώπινο γένος παρά τη σωματική του κατωτερότητα κατάφερε να πολλαπλασιαστεί εν μέσω μυρίων κινδύνων και να εξαπλωθεί στη Γη  αφορμώμενο κατά τους μεν από τον κήπο της Εδέμ, κατά τους δε εξ Αφρικής.

Ο φόβος μπροστά στο νέο

Στην εφημερίδα «Ελευθερία», στο φύλλο της εικοστής Απριλίου του μακρινού έτους 1948, βρίσκεται δημοσιευμένο ένα άρθρο που δείχνει τη  μεγάλη ανησυχία των σκεπτόμενων ανθρώπων της εποχής για τον παραμερισμό του θεάτρου  από τη δυναμική επέλαση του κινηματογράφου.

Ακρωτηριασμένες γυναίκες

 Τρία εκατομμύρια  κορίτσια στην Αφρική διατρέχουν κάθε χρόνο τον κίνδυνο να υποστούν ακρωτηριασμό των γεννητικών τους οργάνων.

70-140 εκατομμύρια γυναίκες στον κόσμο είναι ήδη ανάπηρες με αυτή την πρακτική.

Καταβροχθίζοντας τον πλανήτη

Οι καταναλωτικές κοινωνίες που εξακολουθούν να είναι το όνειρο πολλών φτωχών ανθρώπων του πλανήτη μας, φαίνεται  ότι πολύ σύντομα  θα γίνουν  ο εφιάλτης του  ίδιου του πλανήτη.

 Η ανθρωπότητα  για να καλύψει τις ανάγκες της καταβροχθίζει το ισοδύναμο ενάμιση πλανήτη, μας πληροφορεί η οικολογική οργάνωση WWF. Και συμπληρώνει: Αν δεν αλλάξει τίποτα στον τρόπο που εκμεταλλευόμαστε την επιφάνεια της Γης και τα αποθέματα νερού, το 2030 η ανθρωπότητα θα χρειάζεται δύο πλανήτες.

Διάλογος Μηλίων και Αθηναίων: ένα μνημείο πολιτικού αμοραλισμού Β΄μέρος

(Παρατηρώ ότι στο διαδίκτυο έχει αναπαραχθεί το κείμενό μου, χωρίς να αναφέρεται το όνομά μου).

Ο διάλογος Μηλίων και Αθηναίων συνεχίζεται.

 Οι Αθηναίοι έχουν εξηγήσει στους Μήλιους ότι θεωρούν επικίνδυνους  για την ηγεμονία τους όσους νησιώτες δεν έχουν ακόμα υποτάξει. Τους έχουν επίσης εξηγήσει ότι η συζήτηση που κάνουν, δεν μπορεί να στηριχτεί στην έννοια του δικαίου αλλά στο συμφέρον του ισχυρότερου. Ότι αν θέλουν να σωθεί η πόλη τους, πρέπει να υποταχθούν στην αθηναϊκή ηγεμονία. Ότι δεν τους ενδιαφέρει η φιλία τους, αλλά αντίθετα προτιμούν το μίσος τους που θα είναι  η απόδειξη της δύναμής τους πάνω στους συμμάχους και τους υποτελείς τους.

Τέλος ότι όσοι νησιώτες έχουν την απαίτηση να παραμείνουν ανεξάρτητοι, είναι απλώς απερίσκεπτοι και αυτό οι Αθηναίοι δεν μπορούν να το επιτρέψουν.

Μήλιοι: 

«Επομένως, αν εσείς αναλαμβάνετε τόσο μεγάλους κινδύνους για να μην καταλυθεί η εξουσία σας κι αν οι υπόδουλοι διακινδυνεύουν τόσο πολύ για να απαλλαγούν από αυτήν, τότε εμείς που είμαστε ακόμα ελεύθεροι , θα θεωρηθούμε τελείως ανίκανοι και δειλοί, αν δεν φτάσουμε στα έσχατα προκειμένου να μην υποδουλωθούμε».

Διάλογος Μηλίων και Αθηναίων: ένα μνημείο πολιτικού αμοραλισμού. Α΄ μέρος.

(Παρατηρώ ότι στο διαδίκτυο έχει αναπαραχθεί το κείμενό μου, χωρίς να αναφέρεται το όνομά μου).

Στον αιματηρό και  πολύχρονο πελοποννησιακό πόλεμο που μας εξιστορεί  με το γνωστό ψύχραιμο και παράλληλα συγκλονιστικό τρόπο του ο Θουκυδίδης, είναι καταγραμμένο το επεισόδιο της αντιπαράθεσης Αθήνας και Μήλου, ενός νησιού που βρέθηκε στη δίνη του πολέμου, χωρίς να το θέλει.

Μάρτιος του 416 π. Χ.

Ο πόλεμος σε αυτή τη φάση  έχει περιοριστεί σε περιφερειακές συγκρούσεις, διότι οι δύο μεγάλοι μονομάχοι, Αθήνα και Σπάρτη, δεσμεύονται από την εφήμερη, όπως αποδείχτηκε, Νικίειο ειρήνη.

Οι Αθηναίοι  έρχονται στη Μήλο  και απαιτούν να υποταχθεί το νησί στην ηγεμονία τους.  

Οι μικροπωλητές της Sana'a

Στις οδικές διασταυρώσεις της πρωτεύουσας της Υεμένης Sana’ a, εκεί που τα αυτοκίνητα περιμένουν μποτιλιαρισμένα στα φανάρια με τις ώρες κάτω από τον καυτό αραβικό ήλιο, ένα πλήθος μικροπωλητών τριγυρνά και προσπαθεί να πουλήσει στους οδηγούς την πραμάτεια του: χαρτομάντιλα, μπαλόνια, οδοντογλυφίδες, νερά, εφημερίδες, περιοδικά, cd, αρκουδάκια.

 Είναι άνδρες, γυναίκες και παιδιά που χώνονται ανάμεσα στα αμάξια, χτυπούν με επιμονή τα τζάμια, φωνάζουν, μπλοκάρουν το δρόμο, άλλοτε κάνουν τους γελωτοποιούς, άλλοτε τους χαζούς, τα παιδιά σκαρφαλώνουν στα καπό των αυτοκινήτων και ανεμίζουν το εμπόρευμά τους. Προσπαθούν με κάθε τρόπο να τραβήξουν την προσοχή των εκνευρισμένων οδηγών.  

Όλοι τους δείχνουν να έχουν μεγάλη άνεση, καθώς στριφογυρίζουν ανάμεσα στα καθηλωμένα αυτοκίνητα, και επίσης πολύ θράσος, έτσι όπως πιέζουν ασφυκτικά τους οδηγούς να αγοράσουν τα πραγματάκια που πουλούν. «Θα προσευχηθώ στον Αλλάχ  να πάρεις λιβανέζα γυναίκα», λέει ένας μικροπωλητής σε κάποιον και είναι  αυτό κατά τη γνώμη του πολύ ισχυρό επιχείρημα για να τον δελεάσει να αγοράσει ένα πακέτο χαρτομάντιλα.

Πόσο αγαπούν οι Ινδοί και οι Κινέζοι τα κοριτσάκια τους;

Σε κάποια μέρη του κόσμου το να ανήκει ένας άνθρωπος στο θηλυκό γένος, είναι, φαίνεται,  πολύ επικίνδυνη υπόθεση.

 Όσο ακόμα βρίσκεται σε κατάσταση εμβρύου, μπορεί να τον απομακρύνουν από τη μήτρα που τον τρέφει. Μπορεί να τον θανατώσουν ευθύς μετά τη γέννησή του. Μπορεί να τον εγκαταλείψουν ή να τον παραδώσουν στο ορφανοτροφείο ως δήθεν ορφανό. Μπορεί να μην τον δηλώσουν ποτέ στις αρχές κι έτσι να θεωρείται ανύπαρκτος. Κι όλα αυτά θα τα πάθει , επειδή γεννήθηκε με «λάθος» φύλο κι εκείνοι που τον γέννησαν, δεν τον θέλουν.

Παρά τη νεύρωση για υγιεινή ζωή το προσδόκιμο ζωής στις ΗΠΑ μειώθηκε

Σύμφωνα με μια έκθεση που δημοσιεύτηκε την Πέμπτη, 7 Οκτωβρίου, στις Ηνωμένες Πολιτείες το προσδόκιμο ζωής δεν αυξάνεται, αντίθετα υποχωρεί συγκριτικά με τις άλλες ανεπτυγμένες χώρες,