Ήρθε
πάλι ένα φως
αδύνατο
ύστερα
από σκοτάδια ημερών,
ανοίγω
λίγο το παράθυρο,
παίρνω
αναπνοές,
ξανά
με κατακλύζουν τα νοήματα:
σχέσεις,
διασυνδέσεις
και
συμπεράσματα αβίαστα προκύπτοντα,
έχει
κάποια διάρθρωση εκ νέου
ο κόσμος,
έναν
υποτυπώδη σκελετό.
Και
το σκοτάδι στον ορίζοντα μου γνέφει:
«Είμαι
πάντα εδώ
με
άλλες διασυνδέσεις,
με
άλλους τελικούς σκοπούς,
με
άλλα συμπεράσματα
πιο
δύσκολα.
Και
θα ξανάρθεις,
ω,
ναι,
θα
ξαναμπείς
στον
ωραίο μου κόσμο
και
θα αναβαπτιστείς».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου