Καίτη Βασιλάκου: Άνδρες του μύθου

Εκεί κάπου που η ηλικία δεν είναι πια εντελώς παιδική, καθώς η εφηβεία υφέρπουσα αφήνει στο σώμα τα πρώτα αδιόρατα αποτυπώματά της, τότε που ο κόσμος ακόμα φαντάζει μυθικός και απέραντος και κυρίως όμορφος – αυτό: όμορφος – κι έχεις μεγάλη λαχτάρα να μεγαλώσεις και να τον γευτείς, μπαίνουν στη ζωή σου τα πρώτα είδωλα, οι ωραίοι άνδρες, οι σκληροί, οι γενναίοι, οι αψεγάδιαστοι, οι τέλειοι: οι σταρ του κινηματογράφου.

Θα σε συνοδέψουν σε όλη σου τη ζωή. Άσχετα, αν μεγαλώνοντας θα στραφείς σε άλλα είδωλα, θα αλλάξεις γούστα, θα σοβαρευτείς, θα προσγειωθείς. Εκείνοι οι αρχετυπικοί άνδρες θα μείνουν χαραγμένοι ανεξίτηλα στη μνήμη σου και στην καρδιά σου. Ακόμα κι όταν μάθεις τις αδυναμίες τους, τα ελαττώματά τους, τον προβληματικό τους χαρακτήρα, ακόμα κι όταν περιφρονήσεις την ψεύτικη λάμψη που εξέπεμπαν, οι φωτογραφίες αυτών των ανδρών θα ασκούν πάνω σου μια ακαταμάχητη γοητεία. Δεν θα μπορέσεις να τους ξεχάσεις ποτέ ούτε να τους απαρνηθείς.

Επειδή δεν μπορείς να απαρνηθείς ένα κομμάτι του εαυτού σου, ένα κομμάτι της ζωής σου. Επειδή έζησες μαζί τους τη μαγεία ενός φανταστικού κόσμου που νόμιζες ότι ήταν αληθινός. Επειδή πίστεψες πως, όταν θα μεγάλωνες, θα φορούσες κι εσύ φανταχτερές τουαλέτες και κάποιος Ροκ Χάτσον θα σε φλέρταρε δίπλα στην πισίνα ενός πολυτελούς μεγάρου.

Μεγαλώνοντας βρέθηκες σε ένα κόσμο άθλιο με πολέμους και δυστυχία, με δικτατορίες, τρομοκρατίες, παιδιά των λουλουδιών, με πολιτικά συνθήματα και επαναστατικά τραγούδια και με έρωτες της μιας δραχμής. Άλλα είδωλα τώρα, πιο ιντελεκτουέλ, μπήκαν στη ζωή σου, ποιητές, συγγραφείς, στοχαστές, επιστήμονες.

Τα είδωλα των παιδικών και των πρώτων εφηβικών σου χρόνων υποχώρησαν σε μια γωνιά της μνήμης σου, αλλά αρνήθηκαν να σβήσουν. Μένουν εκεί, λαμπερά και ολόχρυσα και σε υποδέχονται, κάθε φορά που αποφασίζεις να τα επισκεφθείς.

Οι θεοί δεν πεθαίνουν. Κοιμούνται μόνο.