"Πολύ λυπάμαι τους ανθρώπους στις εικόνες..."

Δεν θέλω να σας απογοητεύσω,

όμως καθόλου δεν σας αγαπώ,

τελείως αδιάφοροι μού είστε.

Δεν ξέρω πώς να σας φερθώ,

ανατριχιάζω,

αν μου πιάσετε το χέρι,

αν μ’ αγκαλιάσετε,

κάνω απλώς υπομονή

και βιάζομαι να απομακρυνθώ,

στις φλυαρίες σας κουράζομαι,

βαριέμαι αφόρητα,

όταν μιλάτε για τις στενοχώριες σας

και οι χαρές σας

με αφήνουν απαθή.

Για τις εικόνες, ναι,

δεν το αρνούμαι,

εκεί στις συγκινήσεις είμαι επιρρεπής,

πολύ λυπάμαι τους ανθρώπους στις εικόνες,

αλλά μπροστά μου, αν βρεθείτε,

σας το λέω ξεκάθαρα,

θα προσπεράσω.

Μη με μισήσετε ωστόσο.

Φερθείτε μου μονάχα,

όπως φέρομαι εγώ σε σας.

Φύγετε,

απομακρυνθείτε από μένα,

ένα τομάρι είμαι

που ούτε ο εαυτός του

δεν το αγαπά.

Διαβάστηκε στην ποιητική εκδήλωση που οργάνωσε το λογοτεχνικό περιοδικό "Μανδραγόρας" στις 21/3/2016 στο art Cafe Πόλις με θέμα: "Φτώχεια και κρίση".

http://mandragoras-magazine.gr/%CF%80%CE%B1%CE%B3%CE%BA%CF%8C%CF%83%CE%BC%CE%B9%CE%B1-%CE%B7%CE%BC%CE%AD%CF%81%CE%B1-%CF%80%CE%BF%CE%AF%CE%B7%CF%83%CE%B7%CF%82-2016-%CF%86%CF%84%CF%8E%CF%87%CE%B5%CE%B9%CE%B1-%CE%BA%CE%B1%CE%B9/10089