Ότι
όλοι έχουν βαλθεί να καταστρέψουν την Ελλάδα, επειδή είναι μια ξεχωριστή χώρα,
επειδή είμαστε ένας ξεχωριστός λαός κλπ
κλπ είναι γνωστό, μη λέμε συνέχεια τα ίδια. Ότι αυτό συνέβαινε από πάντα, δεν
το ξέρουμε ωστόσο όλοι. Τώρα έχουμε όμως αδιάσειστα ντοκουμέντα και σας τα
παραθέτω αμέσως.
Η
εφημερίδα «Εμπρός» της 18ης Οκτωβρίου 1901 φιλοξενεί την επιστολή
ενός θαρραλέου Έλληνα που δεν διστάζει να μιλήσει έξω από τα δόντια. Σας τη
μεταφέρω διατηρώντας την ορθογραφία του κειμένου:
Κύριε Συντάκτα,
όλος ο τύπος πρέπει να υψώσει
φωνήν κατά των τερατουργημάτων της Ιεράς
Εξετάσεως τα οποία τελούνται εις το δήθεν θεραπευτήριον, πράγματι δε
κολαστήριον του κ. Τσιριγώτου. Είχα την ατυχίαν να μείνω εις αυτό επί δύο έτη,
πώς ευρίσκομαι δε τώρα έξω, απορώ.
Ξέρετε διατί μ’ εχαρακτήρισαν τρελλόν
οι συγγενείς μου εν συμφωνία με τους ιατρούς του Δρομοκαϊτείου; Διότι εφεύρον
το πηδάλιον του αεροστάτου. Ο καταχθόνιος σκοπός των ήτο να καταχρασθώσι την
εφεύρεσίν μου και δεν έχω αμφιβολίαν ότι το αερόστατον, με το οποίον ο
Σάντος-Δυμόν εκέρδισε τας 160.000 φρ. έχει το ιδικόν μου πηδάλιον. Μ’ εκράτησαν
εις το φρενοκομείον ,έως ου ευρήκαν καιρόν κ’ επώλησαν την εφεύρεσίν μου και
αφού εφρόντισαν με πάντα τρόπον να σκοτίσουν την διάνοιάν μου, με απέλυσαν.
Επί δύο έτη, κύριε συντάκτα, μου έδιδον
ως μόνην τροφήν γαιάνθρακας, τους οποίους ηναγκαζόμην να τρώγω, δια να μην
αποθάνω και γείνει η επιθυμία των εχθρών μου. Θα έλθω να με δείτε, δια να
βεβαιωθήτε. Τα δόντια μου έχουν γείνει κατάμαυρα.
Διά τους άλλους, τούτο μόνον σας λέγω,
ότι εκεί μέσα έχουν κλείσει όλα τα μεγάλα πνεύματα της Ελλάδος εις κτηνώδη
κατάστασιν. Μεγάλοι μαθηματικοί, μηχανικοί, φιλόσοφοι, ρήτορες φθίνουν εκεί εν
μέσω παραφρόνων. Χάριν της Ελλάδος και χάριν της ανθρωπότητος υψώσατε φωνήν.
Η εφημερίδα δεν ύψωσε φωνή, όπως είδα
διαβάζοντας τα επόμενα φύλλα της, και η τρομερή καταγγελία θάφτηκε κάτω από
τόνους σιωπής, όπως κάνει πάντα ο βρομερός Τύπος.
Το αποτέλεσμα ήταν ότι όλα εκείνα τα μεγάλα
πνεύματα της Ελλάδας, φιλόσοφοι, μηχανικοί, μαθηματικοί, ρήτορες, κλεισμένοι μέσα στο Δρομοκαΐτειο δεν μπόρεσαν
να προσφέρουν στο έθνος τις υπηρεσίες
τους. Έκτοτε η Ελλάδα φυτοζωεί.
Δεν θέλουμε φυσικά εδώ να γελοιοποιήσουμε έναν
άνθρωπο με σαλεμένα λογικά που έζησε πριν 113 χρόνια και δοκίμασε στο Δρομοκαΐτειο τις
θεραπευτικές μεθόδους της εποχής. Όμως
φαίνεται ότι σήμερα η κοινωνία είναι πολύ πιο ανεκτική απέναντι σε
τέτοια άτομα, εφόσον τα αφήνει να κυκλοφορούν ελεύθερα και να διατυπώνουν τις
τρομερές καταγγελίες τους μέσω του διαδικτύου.
Ή μήπως πρέπει να αρχίσουμε τις επισκέψεις στα
διάφορα φρενοκομεία; Ίσως ανακαλύψουμε φωτεινά πνεύματα που οι εχθροί του
έθνους τα έκλεισαν εκεί μέσα για να μην
μπορέσουν να ευεργετήσουν τον κατακαημένο τον τόπο μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου