"Στην αγκαλιά μας είσαι λίγο ακόμα..."

Στην αγκαλιά μας είσαι λίγο ακόμα,

αν και Αυτός σε πήρε από μας,

αν και Αυτός σε ορίζει τώρα,

Αυτός που εσύ κοιτάς υπάκουα

με το τυφλό σου βλέμμα.

Αγαπημένη μας εσύ,

ποιον τάχα θέλουμε να ξεγελάσουμε,

στην αγκαλιά μας είσαι,

αλλά δεν είσαι

κι αυτή η φωτογραφία

μια τραγική του βίου λεπτομέρεια,

οι ζωντανοί γονιοί

κι η κόρη μας νεκρή ανάμεσά μας

και είμαστε ήσυχοι και οι τρεις,

εσύ με το τυφλό σου βλέμμα

κι εμείς με μάτια

που ακόμα μέσα τους ο κόσμος καθρεφτίζεται.

Αγαπημένη μας εσύ,

κάποτε θα μας φέρει Αυτός κοντά σου

κι από τους τρεις μας

μόνο αυτή η αλλόκοτη φωτογραφία

θα έχει απομείνει,

τότε ποιος είναι ζωντανός

ποιος ο νεκρός,

δεν θα’ χει σημασία.

Θα μας κοιτούν οι ζωντανοί με φρίκη,

αλλά εμείς

ξανά ενωμένοι,

ήσυχοι,

με το τυφλό μας βλέμμα και οι τρεις

θα ατενίζουμε Αυτόν,

τον Κύριο όλων των πραγμάτων.

(Μεταθανάτια φωτογραφία).