"Καλοί άνθρωποι..."

Καλοί άνθρωποι,

δεν λέω,

κι έχουν πάγιες αρχές:

Ου κλέψεις,

ου φονεύσεις,

ψευδομαρτύρησε

μόνο, αν χρειαστεί,

ου μοιχεύσεις

(γενικά,

αλλά δεχόμαστε και εξαιρέσεις),

τίμα τον πατέρα σου,

τίμα τη μητέρα σου,

πιο πέρα

να προσέχεις ποιον τιμάς,

να επιθυμείς

τα πλούτη του πλησίον σου,

δεν πειράζει,

και να πιστεύεις στο Θεό,

τον πανταχού παρόντα,

τα πάντα επιβλέποντα.

Καλοί άνθρωποι,

επιμένω,

καλοπροαίρετοι

οι περισσότεροι,

τείνουν

-αυτό έχει σημασία,

αναγνώστη-

τείνουν,

αγωνίζονται

να γίνουν πιο καλοί.

Όμως κανείς

ως τώρα δεν τους είπε

πως κάνουν

μια τιτάνια προσπάθεια,

μια υπεράνθρωπη προσπάθεια,

πέρα και πάνω

από τα όρια

που έθεσε ο Θεός τους.